θα ήταν το κρυφτοκυνηγητό.
Μια κυνηγιέσαι, μια κυνηγάς
-μ' ευλαβική συνέπεια σου δίνει ρόλους η ζωή.
Αλλά η ουσία του παιχνιδιού
-και το τέλος του-
είναι να γραπώσει ο ένας παίχτης τον άλλο
και να του πει «σ' έπιασα».
Αν ο έρωτας ήταν παιχνίδι
θα ήταν το bungee jumping.
Κάθε ελεύθερη πτώση στο κενό
και μια ερώτηση:
«τούτη τη φορά, θ' αντέξει το σκοινί;»
Αν ο έρωτας ήταν παιχνίδι
θά' πρεπε να δεχτούμε
πως κάθε απόρριψη, κάθε χτύπημα
κάθε τραυματισμός και κάθε πόνος
μόνο ηδονή προσφέρει στον παίκτη
επιβεβαιώνοντας την ικανοποίηση του να παίζεις.
Αν ο πόνος είναι παιχνίδι
ίσως είναι το ζάρι
στο ταμπλό του έρωτα
στο παιχνίδι του πόνου όλα επιτρέπονται;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ο έρωτας ήταν παιχνίδι
ΑπάντησηΔιαγραφήθα ήταν το κρυφτό που παίζαμε στο χωριό
με την αγωνία να μην μας βρούνε
και όσο πλησίαζε εκείνη η ώρα της μοιραίας συνάντησης
τότε γινόμασταν όλο και πιο ανυπόμονοι
και ασυγκράτητοι να ξεχυθούμε εμπρός/
"Μια κυνηγιέσαι, μια κυνηγάς"
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι πότε κρύβεσαι από τον συμπαίχτη..?
Όταν το είναι δεν αντέχει άλλο την παράμετρο του παιχνιδιού..?αυτή του πόνου..??
Πολύ όμορφο , εικόνα ζωντανή στα μάτια της ψυχής.
«Ζῶ μέσα σέ μιά ἀδιάκοπη ἀνησυχία, παίζοντας τό παιχνίδι καί περιμένοντας κάτι. Λογαριάζω, περνῶ ὁλόκληρες μέρες κοντά στό πράσινο τραπέζι, γιά νά παρακολουθῶ τό παιχνίδι. τό βλέπω ἀκόμα καί στόν ὕπνο μου κι ὅμως αἰσθάνομαι σά νά ᾿χω πάθει ἀγκύλωση, σά νά ᾿χω βουλιάξει μές στό βοῦρκο... Μέ τί ταραχή, μέ τί ἀγωνία ἀκούω τόν γκρουμπιέρη νά φωνάζει... Μέ τί λαίμαργο βλέμμα κοιτάζω στό τραπέζι τοῦ παιχνιδιοῦ... ῞Οταν ἀκούω νά κουδουνίζουν τά νομίσματα, νιώθω σά νά μέ πιάνει λιποθυμία».
ΑπάντησηΔιαγραφή...
τα λόγια ενός "Παίχτη"
είχα καιρό να σας επισκεφτώ, λόγω μετακομίσεων, ανασυντάξεων, εγκλιματισμού και εγκληματων στην νέα χώρα. διαβάζοντάς σε όμως ήθελα να σου πω πόσο πολυ έχω πεθυμήσει να διαβάζω τις εξυπνάδες σου. και δεν χρησιμοποιώ τις εξυπνάδες ειρωνικά. πετάς κάτι ατάκες καράτε. σε φιλώ απτην άλλη μεριά του κόσμου
ΑπάντησηΔιαγραφή