Τη μοίρα των τρελών δεν την φοβάμαι
συνείδηση δική μου λέξη
τον κόσμο των φαλλών- των αρχηγών σου
θ' αφήσω απόψε πριν να φέξει
Βαδίζοντας προς το κενό του κάτω κόσμου
με νεκρικό κατάλευκο φουστάνι
έλα με κρίνο κόκκινο να βάλω στην πληγή μου
πλύσου κρυφά το αίμα μου δεν φτάνει
Έλα να μέ' βρεις στο λυκόφως των πηγών του
η μνήμη μακριά σου τρέχει
έλα στον μύθο πλάνεψε τον Άδη
ο έρωτας το φως δεν το αντέχει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου