Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

τίποτα δεν τελείωσε, όλα συνεχίζονται

Τα αυτοοργανωμένα ιατρεία στο μετρό του Συντάγματος,
οι πρώτες βοήθειες με Μαλόξ στους δρόμους
ήταν η πρώτη παραδοχή
πως ο πόλεμος έχει ήδη αρχίσει
και πως έπρεπε να βρούμε τρόπους
να περιθάλψουμε τους τραυματίες μας.


Διαλέξαμε στρατόπεδο και πήραμε θέση.
Κι αν είναι να τελειώσει κάτι,
ας είναι οι ηττοπάθειες 
για το μεσοπρόθεσμο,
και οι λιακοπουλικές ανησυχίες για το
«ποιοί είναι τελικά οι κουκουλοφόροι».

χθες έβλεπα γύρω μου μονάχα περήφανους επαναστάτες.




Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

δήμιος του έρωτα

τίποτα το ιερό δεν πρέπει ποτέ να βλέπουμε στους έρωτες και τα γαμήσια, και ποτέ των ποτών να μην τα βλέπουμε σαν κάτι σπέσιαλ. Όλες οι ανθρώπινες σχέσεις στο ίδιο τσουβάλι. Κάθε διαχωρισμός δημιουργεί τέρατα. Και αντίθετα με τη μαζική υστερία, καμία σχέση δεν πρέπει να ανταποκριθεί σε κάποιο ιδεώδες το οποίο είναι πάνω από μάς.
(από το φανζίν Σανγκαη)


όχι ρε φίλε,
δεν είναι κατασκευή ο έρωτας

κατασκευή
είναι ο απόλυτος καθαρός έρωτας,
η νεύρωση και η εμμονή που λέει:

«είσαι εσύ ο άνθρωπός μου
είσαι τα πάντα για μένα
γιατί χωρίς εσένα δεν είμαι τίποτα
παρά ένα ξόδεμα σε χέρια ξένα
παρά ένα άψυχο σώμα που καταναλώνει σεξ
και υποσχέσεις, καύλες και επιθυμίες αλλωνών
γιατί πουθενά τον εαυτό μου δεν μπορώ να νιώσω πλήρη
γιατί παντού το πρόσωπό σου αναζητώ»


κατασκευή είναι και ο έρωτας που λέει:
«φοβάμαι μην μ' αφήσεις μοναχό μου
γιατί θέλω το βράδυ ένα χέρι να μ' αγκαλιάζει
κι αφού έτυχε να είναι το δικό σου
ας είναι,
εσένα θα ερωτευτώ»


γιατί ο έρωτας δεν είναι όλα αυτά
και σίγουρα δεν είναι άλλα τόσα

γιατί μετά από τόσους αποτυχημένους έρωτες
κατάλαβα....
όχι ότι δεν υπάρχει έρωτας
αλλά ότι δεν έχουμε την ελευθερία να τον βιώσουμε
απελευθερωμένο από συμβάσεις, πρότυπα, κανόνες,
νευρώσεις, εμμονές, φοβίες
ανταγωνισμούς


γιατί μέσα στον σάπιο, σκλαβωμένο κόσμο
το πάθος γίνεται «πάθη»
κι ύστερα «πάθη-ση»
κι όσο θα ψάχνουμε τον έρωτα να βρούμε
κάπου μεταξύ δουλειάς και αλκοόλ
σε κάποιο μπαρ, σε σπίτια φίλων
στους αγανακτισμένους
και στο ίντερνετ
εκείνος θα γλιστρά μέσα απ΄τα χέρια
να επιβεβαιώνει το «άπιαστό» του
θα μας αφήνει μόνους
μ' έναν καθρέπτη αγκαλιά
που θα μας δείχνει
πόσο αξιοθρήνητοι έχουμε γίνει.



στον καπιταλισμό δεν βιώνεται έρωτας
ούτε γεννιέται
γι' αυτό
σ' εσάς τους ρομαντικούς απευθύνομαι
ελάτε να τελειώνουμε μ' αυτές τις κοινωνίες
να ξεμπερδεύουμε με την καριέρα και τον γάμο
τις εξετάσεις, τις οικογενειακές υποχρεώσεις,
τα εμπορεύματα και τα μεταπτυχιακά
και τα διαμερίσματα- κελιά

να πάμε να χορέψουμε γυμνοί
κάτω απ' τον ήλιο
σε μια παραλία
ή και σε ξέφωτο
να γίνουμε όλοι μια τεράστια παρτούζα
κι ύστερα θα δούμε ποιος θα μπορεί
μονάχα έναν
να ερωτεύεται.



Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

το μέσον είναι το μήνυμα

ε ν ό ς     p o s t     σ ι γ ή

για τ΄αδικοχαμένα ποιήματα
πού' γιναν αναρτήσεις

Σάββατο 11 Ιουνίου 2011

κάτω απ' τη μάσκα που φοράς

όταν ήμουν μικρή με τρομοκρατούσαν οι  «διπρόσωποι»
τώρα
τους απρόσωπους αποφεύγω 
και γουστάρω τα μυριάδες πρόσωπα που κρύβεις,
να ανακαλύπτω


τις  «προσωπικότητες» 
μ ω ρ ό    μ ο υ, 
τις  σιχάθηκα


Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

μακαβριότητες

ζητείται:
ηλεκτρονικό νεκροταφείο

θέλω να κηδέψω το προφίλ μου 

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

ιδεολογίες

φήμες λένε....
πως την φάση στο Σύνταγμα την ξεκίνησαν αναρχικοί
για να αποσυμφορηθούν από τους εναλλακτικούς απολιτίκ τα Εξάρχεια.....